Activiteiten
Onze activiteiten zijn gegrond in de relatie lichaam, verbinding en creativiteit.
​
Een grondbegrip van Stichting RISE is het lichaam.
Gedurende seksuele mishandeling worden alle ervaringen in het lichaam opgeslagen: in het brein, in de organen, in iedere cel. Kortom, een trauma als gevolg van seksuele kindermishandeling leeft in het hele lichaam dat zich door deze ervaringen vormt en het functioneren erop aanpast.
Door het ontwikkelen van beschermingsmechanismen kunnen mensen die seksueel mishandeld zijn vervreemd raken van het eigen lichaam alsook van de eigen gevoelens en behoeften. Dit gebeurt veelal onbewust.
Dit is waarom Stichting RISE aandacht vestigt op het lichaam.
We creëren een body of knowledge en investeren in kennisoverdracht vanuit de belichaamde ervaring van seksuele kindermishandeling.
Een grondbeginsel van Stichting RISE is verbinding.
Door mensen die seksuele mishandeling hebben meegemaakt, worden erkenning en herkenning vaak als de meest heilzame factoren van herstel genoemd. Echter, vinden zij maar zelden een omgeving die hun verhalen kunnen horen of ernaar willen luisteren.
Als gevolg hebben mensen die seksueel mishandeld zijn vaak het gevoel dat zij sociaal (ge)dood zijn. Allereerst door degene(n) die heeft/hebben getracht volledige controle over hun lichaam te nemen en de mens te niet te doen. Ten tweede door het sociale systeem dat vaak vijandig reageert tegenover de ervaring van seksuele kindermishandeling, het verhaal ervan in twijfel trekt en de getroffene er de schuld van geeft. Ten derde door het juridisch systeem dat veelal faalt om mensen die als kind seksueel mishandeld zijn recht te doen.
Dit is waarom Stichting RISE uitgaat van verbinding.
We werken zoveel mogelijk met mensen die zowel professioneel - als ervaringsdeskundig zijn en bieden lotgenotencontact ter bevordering van (h)erkenning voor ervaringen van seksuele kindermishandeling.
Wij bieden
1
2
3
Professionele ervaringsdeskundige begeleiding bij herstel van trauma als gevolg van seksuele kindermishandeling.
Kennisvergroting en
-verspreiding vanuit de belichaamde ervaring van seksuele kindermishandeling.
Bevordering van contact zowel innerlijk als tussen lotgenoten alsook met mensen die de ervaring van seksuele kindermishandeling niet van binnenuit kennen.
Een grondstof van Stichting RISE is creativiteit.
Mensen die seksuele kindermishandeling hebben meegemaakt, kampen vaak met problematiek dat in het impliciete geheugen ligt. Deze is moeilijk onder woorden te brengen. Het verloopt automatisch, non-verbaal en onbewust.
Door creatieve expressie kunnen gevoelens worden ontwaakt en traumatische herinneringen naar voren worden gehaald. Zo kan een emotie, een behoefte of voorstelling tastbaar, zichtbaar, hoorbaar worden. Dit maakt een eigen spoor helder en hanteerbaar van wat eerder onbewust en onzegbaar was. Een ‘eigen taal’ in beeld, klank of beweging kan zich ontwikkelen.
Dit is waarom Stichting RISE focust op creativiteit.
We stimuleren groei van eigenheid in alle mogelijke creatieve vormen als beeldende kunst, muziek, drama, dans, beweging, poëzie, literatuur, etc.
Kernactiviteit van Stichting Rise is het And Still I Rise Weekend.
Dit weekend is bedoeld voor diegenen die als kind/jongere seksueel mishandeld en/of - geïntimideerd zijn. Voor hen die de ontwikkeling in het eigen unieke herstelproces (weer) op gang willen brengen.
In het weekend staat (h)erkenning van je traumatische ervaringen als gevolg van seksuele kindermishandeling centraal. Je lichaam is daarvoor een essentiële ingang en enorm rijke bron aan kennis. Niet alleen je traumatische ervaringen liggen daarin opgeslagen, maar ook je eigen weg naar herstel.
Door met je aandacht naar je lichaam te gaan, kun je het traumaverhaal dat je lichaam vertelt beter leren waarnemen, (h)erkennen en vertrouwen.
In een laagdrempelige en veilige omgeving worden je afwisselende therapeutische werkvormen – o.a. lichaams- en systemisch werk, innerlijk kind- en krachtwerk alsook zintuiglijk spelen en bewegen met creatieve materialen – aangeboden. Zo kun je onderzoeken welke werkvormen je aanspreken en welke niet.
Thema’s die gedurende het weekend aan bod komen zijn o.a. contact maken, veiligheid en vertrouwen, gehechtheid en relaties, opstellingen, behoeften en grenzen aangeven, ruimte innemen, ontspanning alsook het voelen van kracht en het ervaren van emoties. Dit betekent echter niet dat het weekend vooral zwaar zal zijn; integendeel, er is ook ruimte voor humor, speelsheid en plezier.
Dit alles in contact met lotgenoten en professionele begeleiders die de betekenis van seksuele kindermishandeling van binnenuit kennen. En wel op een prachtige plek die uitnodigt om naar binnen te keren en in contact met jezelf alsmede de stilte, rust en levendigheid van de natuur te zijn.
Het doel is dat je gedurende het weekend een ontdekkingstocht beleeft waarin je jouw ‘traumasporen’ (Van der Kolk, 2016) beter leert kennen. Aan het einde ervan heb je meer grip op de vervolgstappen die je in je eigen herstelproces kunt zetten.
​
Deelnemers die eerder aan het And Still I RISE Weekend hebben deelgenomen, evalueerden het weekend als volgt:
​
“Fantastisch weekend waar ruimte was voor persoonlijk inzicht. Van heerlijk verven tot wol knippen tot schrijfoefening en duidelijke uitleg. De twee dames die ons een uitstekend mooi programma aanboden en in hun samenwerking met elkaar en ook duidelijk samen met ons overal op inspeelden.”
​
“Ik heb andere dingen bereikt dan mijn doelen. Misschien nog wel waardevoller dingen. Die wellicht nog meer van belang zijn dan mijn gestelde doelen.”
​
“Ik vond het een heel bijzonder weekend. Diepgaand maar niet te beladen. Een hele fijne manier van verwerken en werken aan jezelf.”
​
“Dank aan Stichting RISE voor dit prachtige, intense en ontroerende weekend!”
Het And Still I RISE Weekend is tot nu toe mogelijk gemaakt door een bijdrage uit het inmiddels opgeheven Steunfonds Bestrijding Seksuele Kindermishandeling (BSK).​​​​​
​
Evaluatie
deelneemsters
12 t/m 14 oktober 2018
Evaluatie
deelneemsters
22 t/m 24 maart 2019
Evaluatie
deelnemers
18 t/m 20 november 2019
Evaluatie
deelnemers
14 t/m 16 juli 2023
Evaluatie
deelnemers
20 t/m 22 oktober 2023
Terugblik
Lezing
-
Griet op de Beeck
Op 24 november 2019 organiseerde Stichting Rise in Cultuurcentrum Griffioen (VU) in Amstelveen een lezing van Griet Op de Beeck.
Deze lezing was bedoeld voor lotgenoten, hun naasten, professionals en andere geïnteresseerden.
Kortom, iedereen die het werk van Griet Op de Beeck een warm hart toedraagt, was van harte welkom!
Griet Op de Beeck debuteerde met de roman Vele hemels boven de zevende (2013). Daarna schreef zij o.a. de roman Kom hier dat ik u kus (2014), de verhalenbundel Gij nu (2016) en het boekenweekgeschenk Gezien de feiten (2018). In 2017 kwam Het beste wat we hebben uit, het eerste deel van een trilogie over seksueel misbruik. Het tweede deel Let op mijn woorden verschijnt in september 2019.
​
In haar boeken schrijft Op de Beeck over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook kapotmaken. Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over machteloosheid en jezelf durven redden. Over de vreemde wereld en hoe we ons daarin kunnen bewegen. En natuurlijk ook nog over de liefde. Omdat dat alles is wat we hebben, of toch bijna.
​
Tijdens de lezing vertelde Op de Beeck aan de hand van een aantal voorgelezen fragmenten over manieren om dit leven te overleven. Na afloop was er ruimte voor gesprek/vragen en heeft zij voor de liefhebbers boeken gesigneerd.
​
De Lezing van Griet Op de Beeck is mogelijk gemaakt door een bijdrage uit het inmiddels opgeheven Steunfonds Bestrijding Seksuele Kindermishandeling.
Achtergrond
Stichting RISE organiseerde deze lezing, omdat wij grote bewondering hebben voor het oeuvre van Griet Op de Beeck. Daarbij zijn wij en medelotgenoten zeer onder de indruk van Op de Beecks getuigenis in het TV programma De Wereld Draait Door (25 september 2017) over het seksueel misbruik door haar vader.
Op de Beeck wilde het drukkende geheim van incest niet haar leven lang meezeulen. Zij wil het thema seksuele kindermishandeling bespreekbaar maken.
​
Deze spraakmakende uitzending en de media-aandacht die daarop volgde – waarin werd geprobeerd de focus van de menselijke en maatschappelijke schade die seksuele kindermishandeling berokkent af te leiden naar zogenaamde ‘hervonden herinneringen’ en ‘marketingstunt’ – heeft veel emoties en reacties bij Op de Beeck zelf, onder lotgenoten seksueel misbruik en andere betrokkenen teweeg gebracht.
​
In de nasleep van de uitzending vertelde Op de Beeck in een artikel in De Volkskrant (3 november 2018) en opnieuw tijdens een uitzending van De Wereld Draait Door (8 november 2018) dat zij na haar getuigenis veel troost en bijstand heeft ervaren van lotgenoten en andere mensen die haar hun steun hebben betuigd.
​
Tijdens deze middag was er tijd voor ontmoeting en verbinding … een moment om Griet Op de Beeck en elkaar een hart onder de riem te steken.
Evaluatie
Op 24 november 2019 vond de Lezing Griet Op de Beeck in Cultuurcentrum Griffioen (VU) in Amstelveen plaats. Gasten evalueerden de lezing als volgt:
​
"Prachtige lezing met een mooie balans tussen diepgang en luchtigheid, eerlijkheid en humor. Over hoop, veerkracht, liefde en het vinden van je eigen erkenning."
​
"Onder de indruk v.d. perfecte organisatie. Doet me verlangen naar meer!"
"Ga zo door, jullie zijn top! Warme ontvangst en nazit."
Evaluatie
gasten lezing Griet op de Beeck
24 november 2019
Opstellingen
-
systemisch werk
De waarheid heelt de waan.
(Ruppert, 2008)
In 2021 organiseerde Stichting Rise in Utrecht twee middagen voor mensen die ervaring hebben met seksuele kindermishandeling en graag een keer wilden proeven aan opstellingen / systemisch werk.
Sinds 2023 is deze activiteit onderdeel van het And Still I Rise Weekend.
Tijdens deze middag deden we met elkaar 2 à 3 opstellingen.
Tijdens de opstelling kon iemand een vraag inbrengen waar hij of zij helderheid wilde ontvangen. Vervolgens werd het ‘systeem’ neergezet met behulp van de andere aanwezigen die binnen dat systeem als representanten rollen of taken aannemen.
Zo ontston er een tableau vivant dat achterliggende aspecten van de vraag laat zien.
Van daaruit gingen we samen op onderzoek. De representanten werden bevraagd naar wat zij voelden en dachten alsook welke bewegingen zij in het neergezette systeem wilden maken.
Hierdoor werden relaties, knelpunten en blokkades zicht-, (h)erken- en transformeerbaar.
Voorafgaand aan deze middagen was nog onduidelijk wie vraagstellers en representanten zouden/wilden zijn. In het moment werd met de groep gekeken welke vragen er leefden en wat er getoond mocht worden.
Dit alles in contact met lotgenoten en een professioneel ervaringsdeskundig begeleider. De vragen die ingebracht werden hoefden niet specifiek over seksuele kindermishandeling te gaan. De vragen bleken hoe dan ook voor een ieder – vraagsteller, representant, observant – van betekenis te zijn.
“
“
Erkenning en herkenning
worden vaak als de meest heilzame factoren van herstel genoemd.